اقدام موزیلا در کندترکردن روند انتشار فایرفاکس روباه آتشین از سرعت خود می‌کاهد موزیلا پس از ارائه زمان‌بندی به‌روزرسانی جدید و سریع خود برای فایرفاکس، با مقاومت شدیدی از سوی کاربرانش مواجه شد و مجبور به معرفی یک نسخه کندتر از مرورگر خود گردید. در این طرح پیشنهادی، موزیلا هر 30 هفته یک نسخه «انتشار با پشتیبانی کامل» (ESR) جدید معرفی خواهد کرد. این زمان‌بندی 5 ‌بار آهسته‌تر از چرخه انتشار سریع برای فایرفاکس بود که در آن هر 6 هفته مرورگر به‌روزرسانی و هر نسخه برای 42 هفته پشتیبانی می‌شد. بعد از آن که موزیلا در ماه ژوئن اخباری دریافت کرد که طبق آن «برنامه انتشار سریع » برای بررسی این مرورگر از زمان مورد نیاز کاربران و وب‌سایت‌هایی که از آن استفاده می‌کنند پیشی گرفته است، تصمیم گرفت یک کارگروه اضطراری تشکیل دهد تا در رفع هرچه سریع‌تر این مساله اقدام شود. این طرح‌های پیشنهادی به تشکیلات، زمان اضافی خواهد داد تا بتواند روی نسخه جدید فایرفاکس و انتشار آن بیشتر دقت کند. البته این طرح‌ها حاصل تلاش و کار این گروه است. موزیلا تلاش می‌کند با ارائه طرح ESR به هدف خود برسد؛ مدرن‌کردن روند توسعه خود بدون جا ماندن مشتریانی که نسبت به بقیه کندتر هستند. اگر خیلی آهسته حرکت کند، خطر از دست دادن کاربرانی که قبلا جاذبه‌های گوگل کروم را دیده‌اند بسیار زیاد خواهد شد و همچنین ممکن است از بسیاری از فناوری‌های روز عقب بماند. اگر خیلی سریع حرکت کند ممکن است سازمان‌ها و کاربرانی که کندتر هستند به اینترنت اکسپلورر مایکروسافت پناه ببرند. تا زمانی که این شرکت تلاش می‌کند مشتریان کندتر را با آخرین به‌روزرسانی‌ها تطبیق دهد بدون این که مجبور باشد پشتیبانی زیادی انجام دهد، بیش از پیش متقاعد می‌شود که برنامه انتشار سریع بهترین راه برای حرکت به‌سمت جلو خواهد بود. البته برخی افراد در موزیلا حتی به فکر یک چرخه سریع‌تر هستند تا بتوانند سریع‌تر قابلیت‌ها را به کاربران ارائه کنند. این مساله به‌این معنی است که به‌روزرسانی‌های فایرفاکس صرفا فقط زود به زود نیستند، بلکه بدون هیچ‌گونه مشارکتی از سوی کاربران اعمال می‌شوند. منطق انتشار سریع طرح انتشار سریع برای 2 منظور طراحی شده است: قابلیت‌های جدید را زودتر به کاربران فایرفاکس ارائه کند و دیگر این که به روان‌ترسازی توسعه بپردازد. به‌جای یک سال انتظار یا بیشتر برای یک مجموعه بزرگ از قابلیت‌های جدید، کاربران فایرفاکس تنها چند هفته برای یک مجموعه هر چند کوچک‌تر منتظر خواهند ماند. دیگر هیچ‌گاه یک قابلیت تنها، یک نسخه کامل را نخواهد ساخت و به‌جای آن شش هفته منتظر خواهد ماند تا بقیه تغییرات ارائه شود. با متمرکزشدن روی یک زمان‌بندی به‌جای یک شماره نسخه، توسعه‌دهندگان می‌توانند با خیال راحت یک قابلیت را زمانی که کاملا به پایان رسید بیرون بفرستند و در اختیار کاربر قرار دهند. گوگل توانست با کروم در زمان‌بندی انتشار سریع پیشقدم شود. این شرکت ابتدا روندی 3 ماهه در پیش گرفت سپس آن را به یک چرخه 6 هفته‌ای تبدیل کرد. گوگل نسبت به مکانیزم انتشار سریع موزیلا 2 برتری داشت؛ این که این شرکت از ابتدا یک سازوکار به‌روزرسانی ساکت و بی‌سر و صدا به‌کار گرفت که به‌طور خودکار نسخه‌های جدید خودش را دانلود می‌کرد و هنگامی که کاربر، کار با مرورگر یا رایانه خود را از سر می‌گرفت خود به‌خود نصب می‌شد. این در حالی است که موزیلا قصد تغییر روند فعلی خود را دارد ؛ روندی که هر چند فوق‌العاده عمل نمی‌کند، ولی به‌اندازه کافی خوب است و توانسته دومین گروه بزرگ از کاربران مرورگرها در دنیای اینترنت را به خود جذب کند. دومین مزیت گوگل نسبت به موزیلا این است که کروم از یک سیستم افزونه‌ای استفاده می‌کند که این سیستم از فناوری‌های وب مانند HTML، CSS و JavaScript بهره می‌برد و همچنین به واسط‌های مرورگری‌ تکیه کرده است که شرکت گوگل سخت تلاش می‌کند آنها را پایدار و ثابت نگه دارد. نتیجه این مسائل سفارشی‌سازی‌هایی است که هنگام به‌روزرسانی مرورگر آسیب نمی‌بینند. اگرچه فایرفاکس یک سیستم مشابه در افزونه‌ها را اضافه می‌کند، ولی یک نسخه قدیمی‌تر از آن نیز وجود دارد که برای سازگاری و رفع مشکلات بسیار حساس‌تر است. موزیلا سخت در تلاش است تا این مشکلات را اصلاح کند. برای مثال به‌وسیله ثبت خودکار افزونه‌ها، آ‌نهایی که در دسترس هستند، قطعا با نسخه‌های جدید فایرفاکس سازگار خواهند بود. در حالت ایده‌آل توسعه‌دهندگان وب با صرف‌نظرکردن از شماره‌ نسخه‌ها وارد دوره جدیدی خواهند شد. به‌جای این که وب‌سایت‌ها و نرم‌افزارهای تحت وب را برای نسخه‌های شمارشی یک مرورگر تغییر دهند، می‌توانند از «ردیابی قابلیت» استفاده کنند و ببینند یک مرورگر از چه فناوری‌هایی پشتیبانی می‌کند تا بتوانند یک وب‌سایت کاملا مناسب برای آن ارائه کنند. در روند انتشار سریع، برخی موضوعات فرهنگی نیز وجود دارد. تعداد بسیاری از افراد توسط صنعت نرم‌افزار آموزش داده شده‌اند؛ صنعتی که در آن افزایش شماره نسخه اصلی، اصلی بسیار مهم است؛ چراکه تغییرات بزرگ را نشان می‌دهد. روند انتشار سریع که کاملا شماره‌های نسخه را به عنوان یک ابزار محض در ردیابی‌کردن کنار گذاشته، کاملا از این شیوه تغییرات جدا شده است. موضوعات کاربردی نیز در انتشار سریع دخیل هستند. آهنگ سریع‌تر انتشار به سازمان‌ها و تشکیلات بازه زمانی کوتاه‌تری برای تثبیت آن و استفاده از نسخه‌های جدید می‌دهد. همچنین فقدان نگهداری از نسخه‌های قدیمی‌تر می‌تواند برای سازمان‌ها خطرهای امنیتی زیادی در پی داشته باشد. برای کنار آمدن با کاربرانی که آهسته‌تر حرکت می‌کنند مانند مدارس، هر شرکتی راه‌حلی ارائه کرده است. برای مثال فایرفاکس نسخه ESR را پیشنهاد کرد. براساس این طرح پیشنهادی، نسخه ESR با راه‌حل‌هایی برای رفع حفره‌های بحرانی امنیتی و با خطر بالا خواهد آمد که از طریق کانال توزیع خود و درکنار فایرفاکس معمولی تست می‌شود و احتمالا شروعی برای فایرفاکس 8 یا 9 خواهد بود. هنوز سریع‌تر؟ آیا چرخه 5 هفته‌ای امکان‌پذیر است؟ یک قابلیت جدید که به‌این شیوه توسعه می‌یابد باید در عرض 3 هفته به مرورگرهای کاربران برسد ؛ چرا که باید حدود یک هفته در آرورا (Aurora) و کانال‌های بتای فایرفاکس آزموده شود تا یک نسخه ثابت به‌وجود آید. قطعا موزیلا قصد کوتاه‌ترکردن این چرخه را دارد؛ ولی قبل از آن باید بتواند چرخه 6 هفته‌ای را از نظر روند، ابزار و محصول روان‌تر کند. هر زمان که موزیلا توانست به این منظور دست یابد می‌تواند این چرخه را کوتاه‌تر کند. همچنین موزیلا، فایرفاکس را به‌سمت یک روند به‌روزرسانی بی‌صدا حرکت می‌دهد؛ جایی که کاربران دیگر نیاز ندارند برای دریافت نسخه‌های جدید مرورگر، همانند امروز کار خاصی انجام دهند. یعنی در مواردی که نسخه جدید با افزونه جدید سازگار نیست، یک به‌روزرسانی ساده تنها کاری است که کاربر باید انجام دهد. یکی از پیچیدگی‌های این ایده، گذشتن از هشدارهای سیستم‌عامل است؛ مانند کنترل حساب کاربر ویندوز که مدام از کاربران می‌پرسد آیا واقعا قصد نصب نرم‌افزار را دارند یا خیر. 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: